Joel Richardson – Czy jesteśmy świadkami wypełniania się proroctw wypowiedzianych o Egipcie?

 
Egypt-Riots
 
11 lutego 2011 roku, amerykański prezydent Barack Obama, odnosząc się do sukcesu rewolucji w Egipcie, którą on sam entuzjastycznie popierał, stanął w Grand Foyer Białego Domu i triumfalnie ogłosił: „Ludność Egiptu przemówiła, ich głosy zostały usłyszane, i Egipt już nigdy nie będzie taki sam. „

Jednakże owoc tej zmiany szybko stał się gorzki dla Egipcjan. Staje się teraz jasne, że Egipcjanie wymienili świeckiego autokratę na islamskiego dyktatora.

W czasie, gdy Amerykanie obchodzili Święto Dziękczynienia, egipski prezydent Morsi pojawił się na ekranach egipskiej telewizji i zszokował naród, wydając prezydencki dekret, który w rzeczywistości zakazuje wszelkich zmian w odniesieniu do jego orzeczeń, przepisów i decyzji.

Dekret ten stwierdza:

„Prezydent może wydać jakiekolwiek postanowienie lub [przedsięwziąć jakiekolwiek] działania, aby chronić rewolucję. … Konstytucyjne deklaracje, decyzje i przepisy wydane przez prezydenta, są ostateczne i nie podlegają odwołaniu. ”

Dekret również stwierdzał, że sądy nie mają uprawnień do rozwiązania Zgromadzenia Konstytucyjnego kraju (Constituent Assembly of Egypt), które obecnie pracuje nad nową konstytucją.

Różne grupy wewnątrz i na zewnątrz Egiptu wyraziły swoje zaniepokojenie.

Wewnątrz egipskiego Zgromadzenia Konstytucyjnego, różni świeccy przeciwnicy Morsi’ego odeszli, w tym koptyjscy chrześcijanie i przedstawiciele „Ruchu 6 kwietnia”, tej samej grupy, która zapoczątkowała rewolucję w Egipcie.

Mohamed El Baradei, kolejny przeciwnik Morsi’ego, oskarżył prezydenta o wyniesienie się do pozycji „nowego faraona.”

W typowo nic nieznaczącym oświadczeniu, Unia Europejska „wezwała” Morsi’ego do „uszanowania demokratycznego procesu.”

Na Placu Tahrir zebrało się tysiące ludzi, aby zaprotestować, przeciwko temu, co nazwali oni „zamachem stanu”, przeprowadzonym przez Morsi’ego. Tysiące innych zebrali się w ramach kontrprotestu. Gwałtowne starcia wybuchły w kilku miastach.

Oczywiście, przejęcie jeszcze większej władzy pod przykrywką demokracji byłoby najbardziej naturalną drogą dla Morsi’ego, opierając się na przykładzie premiera Turcji Recepa Tayyipa Erdogana na północy, który już pokazał, jak to się robi.

W rzeczywistości, Bractwo Muzułmańskie w Egipcie na wiele sposobów wzorowało się na tureckiej islamskiej partii politycznej.

Kopiując nazwę rządzącej islamskiej partii politycznej w Turcji, „Partia Sprawiedliwości i Rozwoju” (The Justice and Development Party), Bractwo Muzułmańskie ironicznie nazwało swoją partię „Partia Wolności i Sprawiedliwości” (The Freedom and Justice Party).

W ciągu ostatnich 10 lat, premier Turcji, Erdogan, systematycznie ‘rozmontowywał’ najbardziej ugruntowaną świecką formę rządów na Bliskim Wschodzie, w tym samym czasie ustanawiając i gwarantując swoje własne rządy na wiele lat – wszystko to w imieniu „demokracji”.

Następny znaczący krok w planie Erdogana, do ulokowania siebie samego w pozycji absolutnego władcy Turcji, nadejdzie w 2014 roku, kiedy jego obecna kadencja, jako premiera, dobiegnie końca.

Już teraz trwają prace nad planami Erdogana, aby zastąpić obecny turecki system parlamentarny systemem prezydenckim, przy czym zapewniając sobie samemu pozycję następnego prezydenta. Poza tym, obecny pięcioletni okres kadencji prezydenta będzie wydłużony do siedmioletniej kadencji. Jeśli mu się powiedzie, to te zmiany zagwarantują, że Erdogan będzie w stanie utrzymać się u władzy przynajmniej do 2021 roku.

Jednakże ambicje Erdogana spowodowały, że wiele osób jest przekonanych o tym, że dąży on do przywódczej roli, która wykracza poza Turcję, i dotyczy całego regionu.

W niedawnym wywiadzie dla Russia Today, syryjski prezydent Basshar al-Assad powiedział o Erdoganie, „On osobiście uważa, że jest nowym sułtanem Otomańskim i może kontrolować region, jak miało to miejsce w okresie Imperium Otomańskiego, lecz pod nowym patronatem. W swoim sercu on myśli, że jest kalifem”.

Ale jeśli niedawne próby Muhammada Morsi, aby powiększyć swoją władzę, są zapowiedzią przyszłych wydarzeń, to Erdogan może mieć rywala do tytułu regionalnego kalifa.

Wraz ze wzrostem znaczenia Turcji na północy i nową rolą Egiptu jako nowego [geopolitycznego] gracza, czy zobaczymy dwa konkurujące ze sobą kalifaty w regionie?

Poza tym, czy te wszystkie wydarzenia, niezwykle istotne polityczne, mogą posiadać głębsze znaczenie, istotne z punktu widzenia wydarzeń zapowiedzianych w biblijnych proroctwach?

Istnieją dwa ważne fragmenty, które są rozważane przez studentów Biblii, w kontekście aktualnych wydarzeń.

 

Król Północy i Król Południa

Pierwszym fragmentem jest Daniel 11:21-45.

W proroctwie tym jest mowa o historycznym konflikcie pomiędzy niesławnym Antiochem IV Epifanesem, królem państwa Seleukidów, określanym tam jako „król północy” i Ptolemeuszem VI, królem ptolemejskiego królestwa, określanym tam jako „król południa”.

Antioch rządził regionem współczesnej Turcji, Libanu, Syrii, Iraku i Iranu, podczas gdy Ptolemeusz rządził regionem współczesnego Egiptu, Libii i północy Sudan.

W wersecie 40, jesteśmy informowani o tym, że różne konflikty, które miały miejsce w historii tych dwóch królów, powtórzą się w ostatnich dniach, tuż przed przyjściem Mesjasza:

A w czasach ostatecznych zetrze się z nim król południa. Lecz król północy uderzy na niego z wozami, jeźdźcami i z wielu okrętami; wtargnie do krajów i zaleje je jak powódź. Wtargnie i do prześlicznej ziemi, a wtedy padną dziesiątki tysięcy; … A gdy wyciągnie swoją rękę po kraje, nawet ziemia egipska nie ocaleje. Opanuje on skarby złota i srebra i wszystkie klejnoty egipskie. Libijczycy i Kuszyci pójdą w jego orszaku.”(Daniela 11:40-43).

Wynik tego konfliktu dni ostatecznych pomiędzy północnym „królem” a jego rywalem na południu będzie obejmować szereg ogromnych regionalnych wojen, klęskę Egiptu, Libii i północnego Sudanu, oraz ostatecznie inwazję i okupację Izraela.

Podczas, gdy liczni bibliści i egzegeci, na przestrzeni historii, zmagali się nad dokładnym znaczeniem tego fragmentu, niektórzy stawiają pytanie, czy jest to możliwe, że jesteśmy obecnie świadkami wyłaniania się, zapowiedzianych w dniach ostatecznych, królestw Północy i Południa?

Czy Erdogan i Morsi mogą być „królami” Północy i Południa, czy też są jedynie prekursorami, tego, co będzie rzeczywistym wypełnieniem Daniela 11?

Oczywiście, powinniśmy być bardzo ostrożni rozważając te pytania, jednakże studenci Pisma Świętego uczynią właściwie, jeśli pozostaną czujni i będą trwać w modlitwie w obliczu tych doniosłych wydarzeń, które widzimy jako rozwijające się na całym Bliskim Wschodzie.

 

Ks. Izajasza 19

Innym ważnym fragmentem, do którego wielu zwraca się obecnie, jest Izajasz 19, bardzo ważne proroctwo dotyczące państwa Egiptu w dniach i lat bezpośrednio poprzedzających powrót Mesjasza.

Podczas masowych demonstracji, które wstrząsnęły Egiptem, niektórzy protestowali przeciwko Morsi’emu, natomiast wielu innych protestowało w jego poparciu. Gdy wybuchły gwałtowne starcia pomiędzy dwoma grupami, stało się jasne, że Egipt jest głęboko podzielonym narodem.

Jak daleko to wszystko rozwinie się? Czy proroctwo Izajasza, mówiące o wojnie domowej w Egipcie, może wypełnić się za naszych czasów?

I podjudzę Egipt przeciw Egiptowi, tak że walczyć będzie brat z bratem i bliźni z bliźnim, miasto z miastem, królestwo z królestwem.” (Ks. Izajasza 19:2)

A jeśli proroctwo Izajasza zaczyna wypełniać się, przed naszymi oczami, w Egipcie, to, co to oznacza w odniesieniu do powrotu Jezusa? Oczywiście, istnieją pewne „znaki”, które będą wskazywać na przybliżenie się czasu powrotu Mesjasza, o których Biblia mówi, że mądrzy będą umieli je dostrzec i zidentyfikować.

 

Najbardziej ważne z owych „znaków” obejmują:

– Powrót Żydów do ich ojczyzny

– Pojawienie królów Północy i Południa

– Zawarcie traktatu pokojowego pomiędzy Izraelem a jego sąsiadami

– Przywrócenie biblijnego systemu ofiarniczego na Wzgórzu Świątynnym w Jerozolimie

Przez ostatnie 65 lat, byliśmy świadkami powrotu Żydów do ich ojczyzny w Izraelu.

Co może wydarzyć się następnie?

 

Jedno jest pewne: świat szybko się zmienia przed naszymi oczami, i czujni studenci Biblii współcześnie muszą być trzeźwi, czujni i trwać w ciągłej modlitwie, gdy wszyscy razem z niecierpliwością czekamy na powrót Jezusa.

Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi.” (Mateusza 24:33)

 

 

Tekst oryginalny: Joel Richardson, Is Prophecy Being Fulfilled in Egypt?

26 listopad 2012

 
Tłumaczył: Natan P.

 
Joel Richardson jest autorem książki „The Islamic Antichrist: The Shocking Truth about the Real Nature of the Beast” (Islamski Antychryst: Szokująca Prawda o Prawdziwej Naturze Zwierzęcia”
 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *