Raymond Ibrahim – Gwałty i morderstwa na pakistańskich chrześcijańskich dzieciach

Zachód odetchnął z ulgą, kiedy Rimsha Masih, 14-letnia chrześcijańska dziewczynka, aresztowana w Pakistanie 16 sierpnia, za rzekome spalenie stron Koranu, została wreszcie uwolniona. Jednakże Zachód nie zdaje sobie sprawy z drastycznych nadużyć – w tym gwałtów i morderstw – wobec chrześcijańskich dzieci w Pakistanie, które regularnie cierpią, po prostu za bycie chrześcijanami. Rozważmy dwie historie, z których obie miały miejsce w tym samym czasie, kiedy sprawa bluźnierstwa Rimshy, znajdowała się na pierwszych stronach gazet na całym świecie.

W dniu 14 sierpnia, jeszcze jedna chrześcijańska dziewczynka, 12-letnia Muqadas Kainat (co oznacza „Święty Wszechświat”) została napadnięta na polu, w pobliżu jej domu w Sahawil, przez pięciu muzułmańskich mężczyzn, którzy „zgwałcili ją grupowo i zamordowali”. W tym czasie jej ojciec był w szpitalu, z wizytą u chorej matki. On i inni członkowie rodziny rozpoczęli gorączkowe poszukiwania, aż wskazówka doprowadziła ich do pola, gdzie leżało ciało jego córki. Autopsja wykazała, że została „zbiorowo zgwałcona przez pięciu mężczyzn, a potem uduszona.”

Policja, jak zwykle, nie aresztowała nikogo. Jak zostało to przedstawione w sprawozdaniu Salem News, „Sprawy komplikuje fakt, że, jak donoszą grupy praw człowieka, kilka chrześcijańskich dziewcząt, w tym odległym regionie, zostało zgwałconych i zmuszonych zarówno do poślubienia muzułmanów i porzucenia własnej religii… Według chrześcijańskiej społeczności, w tej części Pakistanu, lokalne władze znane są z tego, że nie podejmują się przeprowadzania dochodzeń w sprawie przypadków gwałtów lub innych form przemocy wobec chrześcijan, często z obawy przed wpływowymi muzułmanami lub bojownikami”.

Podobnie, 20 sierpnia, 11-letni chrześcijański chłopiec, Samuel Yaqoob, który poszedł na rynek w Faisalabad, aby kupić jedzenie dla swojej rodziny, nigdy nie powrócił. Według Wilsona Chowdhry, przewodniczącego British Pakistani Christian Association, „Po rozległych poszukiwaniach jego ciało znaleziono w pobliżu ścieku w chrześcijańskiej kolonii, na którym były ślady okrutnych tortur, z narzędziem zbrodni w pobliżu. Jego nos, usta i brzuch zostały odcięte, i jego rodzina nie mogła go rozpoznać, ponieważ ciało zostało spalone. W czasie sekcji zwłok rozpoznano jakieś 23 rany zadane ostrą bronią. Wysyłając ciało do autopsji, policja wysunęła podejrzenie o wystąpienie przypadku sodomii. Części pakistańskiej kultury ma silne homoseksualne, pederastyczne, skłonności i chrześcijanie oraz chłopcy z innych mniejszości, są szczególnie narażeni na gwałty i nadużycia, z powodu bezsilności ich społeczności, oraz ich pogardzanego statusu. W jednym przypadku, który miał miejsce nie tak dawno, chrześcijański chłopiec był porwany, zgwałcony, torturowany i zabity przez policjanta, a jego ciało podobnie zostało wrzucone w ściek”

To są tylko niektóre z przypadków seksualnego wykorzystywania i mordowania pakistańskich chrześcijańskich dzieci, które miały miejsce w sierpniu, w czasie, gdy świat ze zgrozą patrzył na sprawę oskarżenia o bluźnierstwo Rimshy Masih.

 

Tutaj jest 10 więcej przykładów, wybranych losowo z wielu byłych udokumentowanych przypadków:

• Nisha, 9-letnia chrześcijańska dziewczynka została uprowadzona przez muzułmanów, zbiorowo zgwałcona, zamordowana poprzez wielokrotne ciosy zadane w głowę, a następnie wrzucona do kanału (maj, 2009).

• Gulfam, kolejna 9-letnia chrześcijańska dziewczynka, została zgwałcona przez muzułmańskiego mężczyznę. Chociaż nie została zabita, pozostawił on ją „w szoku oraz fizycznej i psychicznej traumie “. Podczas jej męki, jej gwałciciel powiedział jej: „aby nie martwiła się, gdyż zrobił on tą samą rzecz innym młodym chrześcijańskim dziewczynom” (grudzień 2010).

• Lubna, 12-letnia chrześcijańska dziewczynka, została porwana, zbiorowo zgwałcona i zamordowana przez grupę muzułmanów (październik, 2010).

• Porwana w wigilię Bożego Narodzenia, 12-letnia chrześcijańska dziewczynka znana jako „Anna” była zbiorowo gwałcona przez osiem miesięcy, zmuszona do przyjęcia islamu, a następnie „wydana za mąż” za jej muzułmańskiego napastnika. Po tym, jak uciekła, zamiast dociekania sprawiedliwości, „jej chrześcijańska rodzina ukrywa się przed gwałcicielami i policją” (październik, 2011).

• Po grupowym zgwałceniu 13-letniej chrześcijańskiej dziewczynki, grupa muzułmanów przyszła do jej domu, gdy wszyscy męscy członkowie jej rodziny byli w pracy i „bezlitośnie” pobili jej ciężarną ciotkę, w następstwie, czego poroniła ona dwoje, żeńskiej płci, bliźniąt: „Oni zamordowali nasze dzieci, zgwałcili naszą córkę. Nic nam nie pozostało,” skarżył się starszy członek rodziny. Policja natomiast posunęła się do oskarżenia 13-letniej zgwałconej dziewczynki o „popełnienie cudzołóstwa z trzema mężczyznami” (czerwiec, 2012).

• Muzułmański mężczyzna, podczas próby gwałtu, zamordował nastoletnią chrześcijańską dziewczynkę, Amariah: „chwycił dziewczynę i grożąc jej pistoletem, próbował uprowadzić ją. Młoda kobieta stawiła opór, próbując wyrwać się ze szponów napastnika, wtedy mężczyzna otworzył ogień i zabił ją od razu, a później próbował ukryć zwłoki ” (grudzień 2011).

• Muzułmanie uprowadzili 14-letnią chrześcijańską dziewczynkę, Mehek, z domu jej rodziców, w biały dzień zastraszając ich bronią. Jeden z jej porywaczy oświadczył, że „oczyści ją”, poprzez uczynienie z niej „muzułmanki i jego nałożnicy” (sierpień 2011).

• Shazia, 12-letnia chrześcijańska dziewczynka, została zniewolona, zgwałcona i zamordowana przez Chaudhry Naeem, bogatego muzułmańskiego adwokata, który został uniewinniony. Jego żona i syn uczestniczył w seksualnym wykorzystaniu dziewczynki (listopad, 2010).

• Nadia, chrześcijańska dziewczynka, która została porwana w 2001 roku, gdy miała 15 lat i zmuszona do poślubienia muzułmanina, dopiero niedawno wróciła do swojej katolickiej rodziny (styczeń, 2012).

• Wpływowy muzułmański biznesmen zlecił porwanie dwóch sióstr, chrześcijanek, zmusił je do przejścia na islam i wyjścia za niego „za mąż” (maj, 2011).

 

W każdym z tych przypadków Pakistańska policja albo nic nie zrobiła albo stanęła po stronie gwałcicieli i morderców.

Przykłady owe stanowią zaledwie próbkę udokumentowanych okrucieństw wobec dzieci Pakistańskich chrześcijan, które stanowią tylko 1,5% ludności w kraju. Poza tym są przypadki, które nigdy nie trafiły do jakichkolwiek mediów – historie cichej przemocy, o których tylko bezimienne, anonimowe ofiary wiedzą. Na przykład, zajęło to pięć lat, zanim wyszła na jaw historia 2-letniej dziewczynki, która została brutalnie zgwałcona, ponieważ jej ojciec odmówił przejścia na islam. Po przejściu pięciu zabiegów, jej anatomia pozostaje oszpecona i cierpi ona na kilka trwałych powikłań. Jej rodzina żyje w strachu i ukryciu.

Ilu chrześcijańskich dzieci w Pakistanie jest maltretowanych w milczeniu, a ich historie nie są znane?

I co pobudza to barbarzyństwo? Podczas omawiania wspomnianego gwałtu 9-letniej Gulfam, lokalne źródła w Pakistanie przedstawiły to trafnie: „To jest karygodne. Takie incydenty zdarzają się często. Chrześcijańskie dziewczęta są uważane za towary, które mogą być uszkodzone dla rozrywki. Wykorzystywanie ich jest właściwe. Według mentalności [muzułmańskiej] wspólnoty nie jest to nawet przestępstwem. Muzułmanie traktują je jako zdobycz wojenną. ”

Rzeczywiście, jest to zgodne z tym, w jaki sposób Majid Khadduri „międzynarodowo uznany jako jeden z wiodących na świecie autorytetów od islamskiego prawa i orzecznictwa,” wyjaśnił ideę ludzkich „łupów” w książce Wojna i pokój w prawie islamu:

„Termin łup (ghanima) ma zastosowanie w szczególności do własności zdobytego od nie-muzułmanów przy użyciu siły. Obejmuje to, jednakże, nie tylko majątek (ruchomy i nieruchomy), ale także osoby, czy to w charakterze asra (jeńcy wojenni) lub sabi (kobiety i dzieci). … Jeśli niewolnik był kobietą, jej pan ma przyzwolone, aby odbyć stosunek seksualny z nią jako konkubiną.”

Stąd, możemy zrozumieć wściekły fanatyzm, który ogarnął Pakistańskich muzułmanów w odniesieniu do sprawy bluźnierstwa Rifshy, co zaowocowało masowymi zamieszkami, groźbach wzięcia prawa we własne ręce i dyslokacji chrześcijan, z których niektórzy zostali zmuszeni do życia i praktykowanie swojej religii na pustyni: jeśli niewierni (infidel) chrześcijanie, zwłaszcza ich dzieci, są postrzegane jako tylko „łupy”, które można używać i pozbyć się bezkarnie, to z pewnością musi to być nie do zniesienia dla muzułmanów, jeśli jeden z tych „podludzi” śmie zbezcześcić święta księga islamu – tą samą księgę, która definiuje ich nieludzki status.

I tu tkwi prawdziwe znaczenie przypadku Rifshy Masih: sukces może być zmierzony nie poprzez fakt, że to jedno konkretne chrześcijańskie dziecko uniknęło okrucieństwa islamskiego prawa i kultury, ale poprzez to, czy jej męka przyczyni się do otworzenia oczu ludzi na Zachodzie na terror, który Pakistańskie chrześcijańskie dzieci stale doświadczają.

Raymond Ibrahim

Raymond Ibrahim jest historykiem Bliskiego Wschodu i islamu, pracuje w David Horowitz Freedom Center i Middle East Forum.

Źródło: Frontpage Magazine (19.10.2012)

Tłumaczył: Natan P.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *