Genesis 35:9-36:43; Księga Izajasza 43:1-7; Ewangelia św. Mateusza 11:25-30
W tej oto parszy, Boża obietnica przymierza dana Abrahamowi, która została ponowiona wobec Izaaka, przekazywana jest Jakubowi. A jak możemy się spodziewać, odnowienie i utrzymanie przymierza jest inicjowane przez Boga, nie przez człowieka. Bóg przemawia do Jakuba, a następnie mu się ukazuje (Genesis 35:1.9). Bóg jest Tym, Który poszukuje człowieka, a nie na odwrót. Jednak Jakub wyraźnie odpowiada. Bóg wzywa, a Jakub jest posłuszny.
Wyraźnie najbardziej oczywistym przesłaniem zapisu Księgi Genesis jest fakt, że Bóg wykonuje Swój plan zgodnie ze Swoim zamysłem i nie zostanie on udaremniony. Co więcej, to, co wydaje się być najbardziej uwypuklone w tym szerokim zagadnieniu to fakt, że nawet grzeszność Bożych wybrańców nie unieważni obietnicy przymierza.
W niniejszym tekście, odnowienie przymierza następuje po dwóch rażących „plamach na honorze” w odniesieniu do synów Jakuba:
1) zlekceważyli oni sprawiedliwość na rzecz zemsty i wymordowania społeczności ludzi oraz,
2) są oni opisani jako bałwochwalcy.
Jeśli bałwochwalstwo stanowi apogeum deprawacji w świetle pierwszej tablicy z Dziesięcioma Słowami, to morderstwo pełni tę samą rolę w drugiej części dekalogu. W skrócie, potomkowie Jakuba są postrzegani w naszym tekście jako całkowicie łamiący prawa Tory – jednak On odnawia przymierze z Jakubem oraz obiecuje je jego potomkom (Genesis 35:12). Zatem, jakie jest tego przesłanie? Że Bóg może przeoczyć grzech? Że w jakiś sposób, jeśli chodzi o Jego wybrańców, wymaga On mniejszej świętości? Na pewno nie! Zamiast tego, nieustanna wierność Boga Jego obietnicom przymierza wskazuje na najbardziej nieskomplikowaną, jednak jakże wspaniałą prawdę: Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba jest Bogiem pełnym miłosierdzia, współczucia oraz łaskawości, Który postanawia, aby wziąć grzeszników i przyprowadzić ich do Swojej rodziny. W naszej opowieści, Bóg przekształca Jakuba – przemieniając go od środka. Oszust i zajmujący miejsce innego „imitator”, staje się prawy pod względem charakteru dzięki wiernemu Bożemu dziełu.
Zapraszam do lektury:
Tim Hegg – Rozwazania na temat Parszy nr 33 w cyklu 3 letnim