Rozważania na temat Parszy nr 45 w cyklu 3 letnim – Tim Hegg

Genesis 49:28 – 50:26; Księga Zachariasza 14:1-11; Ewangelia św. Łukasza 23:13-34
 
Torah Resource
 
Oto dochodzimy do końcowej parszy tej pierwszej księgi Tory oraz do schyłku życia Jakuba i Józefa. Z pewnością będą oni żyli w pamięci oraz w życiu swoich dzieci, ale oto ich ziemska egzystencja zbliża się ku końcowi.

W przypadku śmierci zawsze jest tak, że ona kojarzy się nam z czymś złym. Jest w niej coś złego. Nie tak powinno być. Bóg jest Bogiem życia, nie śmierci, ponieważ śmierć jest skutkiem grzechu.

“Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli” – List św. Pawła doRzymian 5:12

Bóg nie stworzył człowieka, aby ten umierał, ale aby żył. Tym samym, w obliczu śmierci, czymś jak najbardziej właściwym jest obchodzenie żałoby. Zaiste, śmierć poddaje w wątpliwość – czy nawet stawia pod znakiem zapytania – dobroć Boga, Jego wierność, a nawet Jego możliwość kontrolowania wszechświata w ramach Swojej suwerennej władzy.

Śmierć – i to pod każdym względem – jest sprzeczna z naturą Boga. Dlatego śmierć Mesjasza jest tak wielką zagadką – zaiste, jest to oksymoron najwspanialszego rodzaju. Fakt, że Stwórca i Źródło życia Sam może ulec śmierci, pozostaje poza naszą zdolnością zrozumienia oraz wytłumaczenia tego. Jest to tajemnica, która dyskredytuje wszystkie inne tajemnice.

Jednak w tym upadłym świecie, śmierć jest nieunikniona. Z wyjątkiem tych, którzy będą żyli w czasie przyjścia naszego Pana, Jeszuy, wszyscy przejdą przez zasłonę śmierci. Każdy z nas niesie w sobie ziarno śmiertelności:

“A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd” – List do Hebrajczyków 9:27

Jednak Bóg nie podlega śmierci – On trwa na wieki. Co więcej, On postanowił przezwyciężyć śmierć dla wszystkich Swoich dzieci dzięki mocy zmartwychwstania. Zmartwychwstanie czyni śmierć bezsilną i pozbawią ją jej “żądła” (por. Księga Ozeasza 13:14)

“Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje? Gdzież jest, o śmierci, żądło twoje?” – I List św. Pawła do Koryntian 15:55

Chociaż właściwe jest opłakiwanie odejścia tych, którzy umierają, to wkrótce nasz smutek zostaje zamieniony w radość, gdy uznajemy ten niezaprzeczalny fakt, że oni ożyją, aby już nigdy nie umrzeć!

Ta koncepcja zmartwychwstania, nie jest wytworem późniejszej hellenistycznej myśli czy nawet religii. Wręcz przeciwnie, przecież Bóg objawił prawdę o zmartwychwstaniu patriarchom. I właśnie w naszej parszy, otrzymujemy wskazówkę na ten temat.

* * *

Nikt nie może być pewien, jakie dokładnie czytania z proroków towarzyszyły różnym parszom Tory w pierwszowiecznej synagodze, chociaż tam, gdzie używano jednolitego harmonogramu czytań, to najbardziej prawdopodobne wydaje się, że był to cykl trzyletni – właśnie taki, jakim my się posługujemy – nie zaś jednoroczny, najpopularniejszy w naszych czasach. (Zobacz parsza nr 17). Większość badaczy Pisma Świętego zgadza się, że cykl jednoroczny został przyjęty w okresie po zniszczeniu Świątyni.

Jednak niezwykle interesujące jest rozważenie możliwości, że trzyletni cykl czytania haftory sugerowany przez midrasze jalmideinu (“uczymy się”) odzwierciedla powszechną tradycję przynajmniej w synagogach z pierwszego wieku. Zainteresowanie to wynika z faktu, że Jeszua w synagodze w Nazaret odczytywał haftorę (Ewangelia św. Łukasza 4:16 i dalej). Gdy zostaje Mu przekazany zwój Izajasza, otwiera go właśnie na znanym fragmencie haftory (Księga Izajasza 61:1 i dalej) i odczytuje go, a potem podaje Swój bardzo krótki drasz (objaśnienie):

“Dziś wypełniło się to Pismo w uszach waszych”

* * *

Właśnie skończyliśmy rozważać I Księgę Mojżeszową czyli Księgę Genesis, zwaną też Księgą Rodzaju, jej hebrajska nazwa to Bereszit, co oznacza: Na początku.

W żydowski, ale MESJAŃSKI!!! sposób, z uwzględnieniem zarówno kontekstu językowego, kulturowego, jak i historycznego, rozważyliśmy i przebadaliśmy 45 parsz czyli 45 tygodni czytań (to prawie rok!), a to dopiero 1/5 z pięcioksięgu.

No cóż, jak Bóg pozwoli i da więcej Swojej łaski – będzie ciąg dalszy ;-)
 

Zapraszam do lektury:

Tim Hegg – Rozwazania na temat Parszy nr 45 w cyklu 3 letnim

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *