Genesis 14:1-24; Księga Izajasza 41:2-14; List do Hebrajczyków 7:1-19
 

 
Tuż po ogłoszeniu błogosławieństwa nad Abramem, opatrznościowe okoliczności jego życia testują jego wiarę. Głód na ziemi sprawia, że udaje się on po pomoc na południe, do Egiptu, gdzie zderza się z kwestią osobistego bezpieczeństwa jego rodziny, szczególnie jego atrakcyjnej żony, Saraj. Choć Abram potknął się, to niemniej jednak Bóg honoruje Słowo błogosławieństwa i sprowadza Abrama z powrotem do ziemi obiecanej, i to bogatszego niż kiedykolwiek wcześniej.
W rzeczywistości był tak bogaty – Abram oraz jego domownicy – że ostatecznie postanowili rozdzielić się, zajmując różne obszary, tak aby można było pomieścić liczne stada będące w ich posiadaniu. Tekst stwierdza, że Lot “rozbijał swe namioty aż do Sodomy”, jak złowieszczo brzmi narracyjna uwaga. Chociaż Abramowi i jego potomkom obiecano błogosławieństwa przymierza Samego JHWH, to oni nadal musieli zmagać się z przyziemną rzeczywistością upadłego świata. Dlatego nic nie przedstawia lepiej upadłego świata z jego tak oczywistą deprawacją, jak właśnie Sodoma.

Jak często zdarzało się to w starożytnym świecie, narody były podbijane przez inne narody. W naszym tekście, czterej królowie północnych narodów podbili narody leżące na południe od nich, żądając od nich regularnych danin oraz poddaństwa. Przeżywszy 12 lat w tym układzie, ludy południa pod przywództwem swoich wasalnych królów (razem pięciu) zbuntowały się przeciwko rządom północy i przestały im płacić daninę. Taka sytuacja panowała przez 13 lat (tak odczytują to mędrcy, chociaż tekst może sugerować, że zbuntowały się w trzynastym roku) po czym, sojusz z północy postanowił sprowadzić południowe narody do podporządkowania się zerwanemu przymierzu poddaństwa. Zamiast ugiąć się, królowie południa zgromadzili swoje wojska do walki z królami północy. Jednakże ponieśli porażkę i wpadli w pułapkę w dołach smolnych w dolinie Syddim.

W pewnym momencie, w dalszej części tekstu, wkracza na scenę bardzo tajemniczy król – Melchizedek, król Salemu (=Jeruzalem). Imię to składa się ze słów: Melech (=król) oraz Cedek (=sprawiedliwość), jak zostało to podkreślone w części apostolskiej …

Tekst ten pokazuje absolutną wierność Bożego przymierza oraz suwerenność Jego wyborów.

Piękna kontynuacja poprzedniej parszy.

 

Zapraszam do lektury:

Tim Hegg – Rozwazania na temat Parszy nr 11 w cyklu 3 letnim